نهی از منکر کنید . این واجب است .
این مسئولیت شرعی شما است .امروزه مسئولیت انقلابی وسیاسی شماهم است.
به من نامه مىنويسند؛ بعضى هم تلفن مىكنند و مىگويند: «ما نهى از منكر مىكنيم. اما مأمورين رسمى، طرف ما را نمىگيرند. طرف مقابل را مىگيرند!» من عرض مىكنم كه مأمورين رسمى چه مأمورين انتظامى و چه مأمورين قضائی حق ندارند از مجرم دفاع كنند. بايد از آمر و ناهى شرعى دفاع كنند. همهى دستگاه حكومت ما بايد از آمر به معروف و ناهى از منكر دفاع كند. اين، وظيفه است. اگر كسى نماز بخواند و كس ديگرى به نمازگزار حمله كند، دستگاههاى ما از كداميك بايد دفاع كنند؟ از نمازگزار يا از آن كسى كه سجاده را از زير پاى نمازگزار مىكشد؟ امر به معروف و نهى از منكر نيز همينطور است. امر به معروف هم مثل نماز، واجب است. در نهج البلاغه مىفرمايد: «و ما اعمال البر كلها و الجهاد فی سبيل الله عند الامر بالمعروف و النهى عن المنكر الا كنفثة فی بحر لجی.» يعنى امر به معروف و نهى از منكر، در مقياس وسيع و عمومى خود، حتى از جهاد بالاتر است؛ چون پايهى دين را محكم مىكند. اساس جهاد را امر به معروف و نهى از منكر استوار مىكند. مگر مأمورين و مسئولين ما مىتوانند آمر به معروف و ناهى از منكر را با ديگران مساوى قرار دهند؛ چه رسد به اينكه نقطهى مقابل او را تأييد كنند!؟