حديثي از پیامبراكرم(صلي الله و آله وسلم} درباره امر به معروف

حديث ديگرى از پيغمبر اكرم است كه آن را، هم علماى شيعه در كتب معتبر خود مثل اصول كافى روايت كرده اند و هم علماى اهل تسنن. غزالى اين حديث را در احياء العلوم نقل مى كند و سند آن در كتب حديث اهل تسنن هست: «لَتَأمُرُونَّ بِالمَعروفِ وَ لَتنَهُنَّ عَنِ المُنكَرِ او يُسَلِّطَنَّ اللهُ عَلَيكُم شِرارَكُم فَيَدعوا خِيارُكُم فَلا يُستَجابُ لَهُم(3) بايد امر به معروف و نهى از منكر را داشته باشيد، اين دو بايد وجود داشته باشند وگرنه بدان شما بر شما مسلط مى شوند، بعد خوبان شما مى خوانند و به آنها جوابى داده نمى‏شود».

اكثر اين طور معنى مى‏كنند كه بعد از آنكه بدان شما بر شما مسلط شدند، نيكان شما به درگاه الهى مى نالند و خداوند دعاى آنها را مستجاب نمى كند. يعنى قومى كه امر به معروف و نهى از منكر را رها كنند، خاصيتشان اين است كه خداوند رحمت خود را از آنها مى گيرد هر قدر خدا را بخوانند دعاى آنها به موجب اين گناه مستجاب نمى شود. ولى غزالى معنى لطيفى براى اين آيه كرده استبا اينكه مرد به اصطلاح درويشى است و در مسائل اجتماعى ديده نمى شودمى گويد معنى اين جمله «فيدعوا خياركم فلا يستجاب لهم» اين نيست كه خدا را مى خوانند و خدا دعاى آنها را مستجاب نمى كند.

معنايش اين است: وقتى كه امر به معروف و نهى از منكر را ترك كنند آنقدر پست مى شوند، آنقدر رعبشان، مهابتشان، عزتشان، كرامتشان از بين مى رود كه وقتى به درگاه همان ظلمه مى روند، هر چه ندا مى كنند به آنها اعتنا نمى شود. يعنى پيغمبر فرمود: اگر مى خواهيد عزت داشته باشيد و ديگران روى شما حساب كنند، امر به معروف و نهى از منكر را ترك نكنيد. اگر امر به معروف و نهى از منكر نداشته باشيد اولين خاصيت آن ضعف شماست، پستى و ذلت شماست، دشمن هم روى شما حساب نمى‏كند